Vakantie :)

Hallo, het is alweer even geleden dat ik nog iets op mijn blog heb geschreven, maar dat komt omdat ik de laatste tijd heel veel te doen had.

Zo ben ik naar een vogelpark geweest in Brazilië met mijn zusje. Het was er echt super mooi en je kon er gewoon tussen de exotische vogels lopen. Ook waren er hele mooie, grote vlinders. Daarna zijn we langs de weg gestopt bij een plaats waar  je kokoswater kon drinken en ijsjes kon eten. Het was voor mij de eerste keer dat ik kokoswater dronk en het was echt super lekker!

Ondertussen heb ik dus officieel vakantie. :) De laatste schooldag (ultimo dia in het Spaans) wordt hier heel anders gevierd als in België. Eerst knippen ze hun schooluniform kapot en daarna gaan ze zich vuilmaken met zand en water. Mijn klasgenoten hadden speciaal in het park tegenover de school een soort zwembadje gegraven waarin ze zand en water gooiden om zich vuil te maken. Daarna gaan ze in de bak van een camion rondrijden door de straten dansend en met luide muziek. De camion zette ons af bij een carwash om ons te laten zuiverspuiten. En als laatste zijn we naar het huis van een klasgenoot gegaan om barbecue te eten.

Ook ben ik ondertussen weer een paar keer gaan helpen in de libreria van mijn tante. Ze heeft het tegenwoordig heel druk met het decoreren van huizen voor kerstmis. Daar heb ik haar ook al vaak mee geholpen want ze vraagt echt altijd of ik haar weer kom helpen.

In de stad waar ik woon zijn er ook uitwisselingsstudenten van Rotary, dat is zoals AFS maar dan een andere organisatie. Daar hebben we ook eens mee afgesproken en het was leuk om hun ook te leren kennen en er mee te praten.

Er is ook een feest geweest in de pizzeria van mijn tante en nonkel om geld in te zamelen voor een hartcontrole van mijn nicht. Er kwamen verschillende bandjes optreden en mijn tante vroeg aan mij of ik er ook dwarsfluit wou spelen. Dat wou ik natuurlijk wel doen en zeker omdat mijn zusje wou meezingen met de liedjes die ik speelde want ze kan heel goed zingen. Die avond hebben we dus voor negentig mensen opgetreden en iedereen vond het geweldig! Er was ook weer lekker eten door mijn nonkel bereid.

We zijn ook met de familie naar het centrum geweest omdat ik een witte, lange jurk nodig had voor mijn diploma-uitreiking en galabal op school. Hier is het galabal veel groter en specialer en alle meisjes van de klas moesten een witte, lange jurk dragen en de jongens een zwarte smoking. Het feest werd gevierd in een chique, grote zaal met heel veel decoratie. Alle families van de leerlingen kwamen en elke familie kreeg een aparte tafel. Er was ook een buffet met heel veel keuze.  De leerlingen die afgestudeerd waren (ik dus ook ;) ) moesten één voor één van een trap aflopen terwijl er een liedje opstond dat we op voorhand zelf mochten kiezen. Daarna moesten de meisjes met de papa’s dansen en de jongens met de mama’s. Daarna was er nog een soort fuif in een apart zaaltje voor de jeugd en dansten de ouders en familie nog verder in de grote zaal.

Ik ben ook nog eens met Roos naar Foz gegaan, dat is de stad in Brazilië die langs onze stad ligt. Daar hebben we wat inkopen gedaan voor onze reis naar Camboriú in Brazilië. ’s Middags zijn we gaan eten in een restaurant waar er buffet was met heel veel keuze en je bord wordt er gewogen om te weten hoeveel je moet betalen. Het was er echt super lekker en heel goedkoop, ik had een vol bord voor ongeveer 3,5 euro.

Met Kyjell en Roos ben ik ook nog eens naar het centrum van Ciudad Del Este geweest. We zijn er achter gekomen dat er een shopping is die Belgische chocolade verkoopt, wel twee keer duurder dan in België zelf :p. De man die de chocolade verkoopt is echt super vriendelijk en toen hij wist dat wij van België kwamen gaf hij ons gratis chocolade om te proeven.

Vorige week ben ik dus voor een week op vakantie gegaan naar Camboriú, dat is een stad in Brazilië aan het strand. Hier gaan bijna alle laatstejaars van Paraguay naartoe op eindejaarsreis. Ik ben niet met mijn klas mee geweest omdat er maar één klasgenoot meeging omdat die reis heel duur was met mijn klas, dus ben ik met een andere klas mee gegaan en ook met vijf andere uitwisselingsstudenten. Het was ongeveer twintig uur in de bus zitten maar dat had ik er wel voor over want het was er echt super! We verbleven er in een jeugdherberg  heel dicht bij de zee. We hebben er allerlei dingen gedaan zoals naar een pretpark geweest, op een piratenboot gevaren, naar een eiland geweest, naar de discotheek en natuurlijk naar het strand.

Zo dit was het weer :) Het is al bijna kerstmis en nieuwjaar en dan ga ik met mijn gezin reizen in Paraguay naar mooie plaatsen waar familie van hun woont. Alvast een fijne kerst en gelukkig nieuwjaar vanuit Paraguay!!! xxx

Hallo iedereen, hier ben ik weer met een nieuw blogberichtje. Er is hier weer van alles gebeurd, veel feestjes en leuke dingen maar ook iets minder leuks.

Ik zal eerst met de leuke dingen beginnen ;)

Ik ben op een avond mee geweest met het gezin van mijn tante naar het verjaardagsfeest van hun opa die 94 jaar oud werd. Het was ongeveer 45 minuten rijden want hun huis lag op het platteland. Hun familie is heel groot, er waren wel vijftig mensen gekomen en omdat die familie heel erg van muziek houdt, vroeg mijn tante of ik er dwarsfluit wou spelen. Dat heb ik natuurlijk gedaan en iedereen vond het geweldig. Ik kreeg een super luid applaus van de hele familie en ze waren heel erg geïnteresseerd aan het luisteren. Daarna hebben we barbecue gegeten zoals gewoonlijk op verjaardagsfeestjes.

De volgende dag moest Maria Paz, mijn zusje, meespelen in een toneeltje op haar school en wij gingen kijken. Het waren allemaal verschillende toneeltjes waarin ze Bijbelverhalen naspeelden want hier in Paraguay zijn echt bijna alle mensen erg gelovig. Daarna gingen we naar de speelplaats en daar stond een hele lange tafel met allemaal hapjes op die we mochten eten. Er waren ook allemaal spelletjes voor de kinderen en dan konden ze telkens kaartjes met een heilige op winnen ofwel iets anders Katholieks zoals een paternoster of stickers van Jezus. Dat was voor mijn wel best raar om te zien omdat ik dat niet gewoon ben. Maar alle kinderen waren daar super blij mee en probeerden steeds meer kaartjes met foto’s van heiligen te winnen. Daarna ging iedereen naar de mis in de kerk langs de school maar in de helft ben ik met mijn nicht naar buiten gegaan en zijn we ergens gaan zitten praten omdat het zo saai was.

Die avond was het verjaardagsfeest van mijn nicht Andrea. Het was in een bar en alleen voor haar vrienden en nichten. We hebben eerst onze make-up laten doen bij een tante die dat super goed kan en daarna, pas rond twaalf uur, zijn we naar het feest gegaan. Het was heel leuk en de bar was ook super mooi. 

De volgende dag was er iets minder leuks gebeurd. We wouden met ons gezin en de oma naar hun tweede huis gaan dat ze verhuren aan een gezin. We stonden buiten voor ons huis te wachten totdat de oma in de auto was gestapt want ze is altijd een beetje traag. Ik was een beetje rond aan het kijken en zag ineens twee jongens van in de twintig op een brommer rijden. Dat is hier heel normaal dus keek ik weer weg, maar één seconde later stond er ineens één van die jongens langs mij met een geweer! Hij riep iets onverstaanbaars en ik was echt super bang en zonder na te denken gooide ik vlug mijn tasje op de grond en liep ik supersnel naar binnen want gelukkig was de garagepoort nog open. Ik wou in de keuken binnengaan maar de deur was op slot dus liep ik snel een klein gangetje in buiten, langs het huis. Daar bleef ik ongeveer een minuut staan en toen ging ik voorzichtig terug buiten kijken. De twee jongens waren gelukkig weg maar hadden ook de tas van mijn mama en zusje meegenomen. De gsm van mijn papa hadden ze terug op de grond gegooid omdat dat een oude, dikke gsm is en dus niks waard was.

In mijn tasje zat mijn gsm, zo’n 8 euro en de kopie van mijn paspoort. Al bij al viel het dus nog wel mee want ik was blij dat mijn bankkaart of mijn echt paspoort daar niet in zat. We zijn daarna meteen naar het politiebureau geweest en dit kan je je echt niet voorstellen hoe het eruit ziet. Het is een oud gebouwtje zonder ramen en er staan tuinstoelen waar je op kunt gaan zitten, een bureau, een tafeltje met Mariabeeldjes en kaarsjes en er lopen gewoon straathonden binnen en buiten. De agenten noteren hier ook alles met de hand in een dik boek en gebruiken geen computer.

Ondertussen was het al 14 uur en gingen we eten in de pizzeria van mijn nonkel. Daarna ging ik met mijn nicht en twee andere vrienden naar het huis van een vriendin. Haar broer is op dit moment met AFS in België en hij vindt het er super leuk. Ze heeft een groot huis en buiten is er een trap en dan kom je uit bij een soort ‘gamekamer’ waar een grote TV staat met netflix en daar hebben we een film gekeken en tereré gedronken want het was die dag heel warm. Daarna zijn we naar het meer gereden en hebben we er een smoothie gedronken. Toen ik daarna thuiskwam zijn mijn zusje en ik  meteen doorgegaan naar een dansvoorstelling met een tante en haar kinderen. Het was met verschillende dansgroepen die vooral ballet dansten en toevallig was Roos daar ook.

Ik ben ook nog een paar keer terug naar school gegaan op de dagen dat mijn klasgenoten geen examens hadden maar dat was vooral heel saai want we deden echt niks, ze waren vooral aan het studeren of slapen in de klas. 

Vorig weekend ben ik met een paar andere AFS’ers naar een bar geweest waar de neef van een jongen van België optrad met zijn bandje. Er waren nog drie andere Belgen gekomen en een jongen van Duitsland. Het was er best nog wel druk en ineens zagen we een klein katje in die bar lopen en die was super lief en bleef nog best lang bij ons.

De dag erna was het de doop van een neefje, daar zijn we in de kerk naar gaan kijken en die avond was het het eerste verjaardagsfeest van datzelfde neefje. Dat werd heel chic gevierd in een grote zaal met natuurlijk weer heel veel decoratie. We moesten ook mooie kleren aandoen en ik had mijn galakleed aangedaan van mijn galabal in België. Het eten was er weer super lekker en bijna iedereen was aan het dansen, zelfs de volwassenen.

Zondag was het blijkbaar een speciale dag voor de Katholieken. Mijn familie heeft het me proberen uit te leggen waarom, maar veel begreep ik er niet van. Het kwam er eigenlijk op neer dat we de ganse namiddag besteed hebben aan de kerk. We zijn eerst van de ene kerk naar de andere gewandeld met een grote groep gelovigen waarvan de meesten jongeren waren. Onderweg zongen ze liedjes en stopten ze op sommige plaatsen om teksten uit de bijbel voor te lezen. Na ongeveer drie kwartier gewandeld te hebben in de hete zon kwamen we aan in de Kathedraal en daar vond er een mis plaats die super lang duurde. Het was er echt heel druk in en rond de kerk want ook veel mensen stonden buiten de kerk aan te schuiven om de confessie te doen.

Zoals jullie zien verveel ik me hier niet want er is hier altijd wel iets te doen. Nu is het hier ondertussen 14 uur en ga ik naar de libreria van mijn tante om er wat te helpen en vanavond gaan we naar een soort festival waar mijn papa gaat zingen met zijn bandje.

Veel groetjes uit Paraguay!!!

3 maanden in Paraguay

Halloooo, ik ben hier nu al drie maanden en de tijd vliegt hier echt voorbij. Ondertussen zijn mijn klasgenoten begonnen aan hun eindexamens, die hoef ik niet mee te maken en mag gewoon thuis blijven. Gelukkig heb ik van alles te doen zodat ik me niet verveel, ik ben bijvoorbeeld al een paar keer gaan helpen in de libreria van mijn tante. Dit is een klein winkeltje waar ze schoolspullen verkopen en je kunt er ook kopieën laten maken en documenten laten afdrukken. Ook komen er mensen naartoe die decoratie willen laten maken voor feestjes of voor projecten op school en ze ontwerpen hier ook uitnodigingen enzo. Ik vind het altijd leuk om daar te helpen omdat ik dan creatief bezig kan zijn en anders zit ik in de voormiddag maar alleen thuis me te vervelen. 

Er zijn hier ook weer veel feestjes geweest. Zo ben ik naar een soort vrijgezellenavond geweest van mijn tante. Het vond plaats in de pizzeria van mijn nonkel. Het was een verrassingsfeestje en het licht moest dus uit en iedereen moest zich verstoppen totdat mijn tante binnenkwam. Toen ze binnenkwam begon iedereen te klappen en werd er muziek opgezet. Er was ook heel lekker eten en zelfs een barman waarbij je zoveel cocktails, milkshakes en smooties kon gaan halen als je wou. Ook waren er weer (zoals bij alle feestjes hier :) ) cupcakes, chocolade en taart als dessert.

Ook Halloween wordt hier goed gevierd. In mijn stad was er een heel groot feest voor Halloween. Daar zijn we met alle Belgen uit Ciudad Del Este naartoe geweest en er was ook een Belg gekomen vanuit een andere stad in Paraguay. Een paar dagen daarvoor ben ik met Roos naar het centrum geweest om verkleedkleren en tickets voor die fuif te gaan kopen. De avond van de fuif heb ik zelfs mijn make up laten doen bij een vriendin van mijn nicht die make-upartist is. Voordat we naar de halloweenfuif gingen zijn we eerst met de Belgen nog iets gaan eten bij Frankonia, dat is een fastfoodrestaurant en lijkt een beetje op McDonalds maar het is er veel lekkerder en verser. Daarna zijn we met de taxi naar de fuif geweest. Het feestje was super leuk en echt iedereen was verkleed of geschminkt. Het vond buiten plaats bij het meer en leek een beetje op een festival.

Ik ben ook met mijn klasgenoten naar een soort boerderij van een klasgenoot geweest om er te barbecueën en er foto’s te maken voor het afstudeerfeest. Dat was een heel gedoe want ze voorspelden regen en de avond ervoor was iedereen aan het zeggen dat ze niet gingen. Maar… het bleek toch een hele mooie en warme dag te zijn (40°C) en ze besloten om toch te gaan. De bus zou vertrekken om 10 uur en dus zette mijn papa me vijf minuten op voorhand op school af maar we hadden geen rekening gehouden met de ‘hora Paraguaya’ want hier komt iedereen altijd te laat. Mijn klasgenoten kwamen dus pas rond kwart voor 11 aan. Uiteindelijk vertrok de bus om kwart over 11. Het was ongeveer een uur rijden en de locatie was echt heel mooi! Het was een huis aan de Rio Parana en er was ook een steiger op het water en een soort hutje waar we konden zitten boven het water. Er waren zelfs schommels boven het water. We hebben er barbecue gegeten, met een boot gevaren op de rivier en ’s avonds kwam de fotograaf om foto’s van ons te nemen.

Twee weken geleden zijn mijn papa en zusje naar Sao Paulo gegaan voor twee dagen omdat mijn zusje daar op controle moest in het ziekenhuis. Ze gingen met het vliegtuig vanuit Foz, een stad in Brazilië die langs onze stad ligt. Hun vliegtuig vertrok al om twee uur ’s morgens en mijn mama wou graag dat ik hun mee kwam afzetten op de luchthaven zodat ze niet alleen terug zou moeten gaan. Dat vond ik natuurlijk niet erg want dan kon ik die luchthaven ook eens zien. Het was een heel kleine luchthaven die alleen maar binnenlandse vluchten aanbood. De volgende dag moest ik alweer om zes uur opstaan om naar school te gaan en was ik natuurlijk heel moe. Gelukkig hadden we die dag geen les omdat we een universiteit gingen bezoeken. Het was die dag heel erg warm en we gingen met een oude bus naar die universiteit. Het was zo’n half uur rijden en iedereen zweette zich echt dood in die warme bus. Op de universiteit was het best saai: labo’s bekijken en wat luisteren naar Spaans gebrabbel.

De volgende dag zijn we mijn zusje en papa alweer gaan ophalen op de luchthaven. Mijn tante kwam ook mee en we zijn eerst nog iets gaan eten in Brazilië. We zijn naar een restaurantje geweest waar ze heel lekkere coxinhas hebben, dat is een typisch gerecht van Brazilië. Het is een soort grote kroket met kip, groenten en gesmolten kaas erin en het is echt heeeeel lekker.

De volgende dag was er weer een fotosessie op school voor het afstudeerfeest. Daarvoor moesten we ons net schooluniform aandoen. Dit is een grijs rokje met een wit hemd, groene stropdas en lelijke witte hoge sokken. Er kwamen speciaal fotografen naar school en ze hebben wel honderden foto’s van ons genomen. Die dag had mijn papa zich verslapen en bracht hij me tien minuten te laat op school en dan mag je blijkbaar niet meer binnen want op mijn school staan er dag en nacht aan de poort bewakers die dat controleren. Toen was ik met een klasgenote mee naar huis geweest die ook te laat was en die langs de school woont en hebben we de directeur gebeld en gelukkig liet hij ons wel binnen.

Vorige week donderdag was het de verjaardag van Roos en dat hebben we gevierd met andere afs’ers, vrienden en haar klasgenoten in een soort café. Het was een verrassing voor haar en toen ze binnenkwam stonden we klaar met ballonnen, een taart en een groot papier met foto’s . Het feest was heel leuk en we hebben er pizza en taart gegeten.

Eergisteren ben ik ‘s avonds samen met andere afs’ers naar vrienden geweest (een tweeling) hier in Paraguay en daarna ben ik bij Roos blijven slapen want ze woont heel dicht bij het huis van de tweeling. De volgende dag hebben we de bus genomen naar het centrum om daar wat rond te lopen en een beetje te shoppen. Daarna zijn we nog even naar het meer gewandeld en rond vier uur wouden we de bus terug naar huis nemen. Het was de eerste keer dat ik een bus nam van het centrum naar mijn huis dus dat was wel spannend. Roos haar bus was ondertussen al gekomen dus moest ik alleen op mijn bus wachten. Hier zijn de bussen trouwens heel anders als in België, ze hebben hier geen uur dus je weet nooit hoe lang je moet wachten op je bus, dat kan vijf minuten zijn maar ook een uur :p Ik had pech want ik heb meer dan een uur op mijn bus moeten wachten. Maar dit vond ik niet zo erg aangezien het toch heel mooi weer was :)

Zo, dit was mijn blogberichtje, nu ga ik door want ik ga weer helpen in de libreria van mijn tante :) daaaag xxx

Al meer dan twee maanden hier

Hallo iedereen, hier ben ik weer met een nieuw berichtje uit Paraguay :)

Ik ben hier nu al iets meer dan twee maanden en alles gaat hier gewoon zijn gangetje. Het nieuwe is er ondertussen vanaf en ik begin steeds meer in de routine van Paraguay te komen: om zes uur opstaan, mijn schooluniform aandoen, ontbijten en rond twintig voor zeven brengt mijn papa me met de auto naar school. Om half één is mijn school uit en ga ik met de schoolbus naar huis. Die moet helemaal door het centrum rijden om de andere kinderen af te zetten en daar is het altijd heel erg druk. Rond kwart over één kom ik dan meestal thuis en de meid heeft dan altijd het eten klaarstaan. Ik eet ’s middags altijd alleen omdat mijn zusje school heeft tot half vier en dus op school eet en mijn ouders zijn dan op hun werk. Tot half vier ben ik dus altijd alleen thuis en heb ik wat tijd voor mezelf. Meestal zit ik dan wat op mijn laptop, kijk ik Spaanse series, probeer ik wat Spaans te leren of skype ik met mijn familie en vrienden. Soms doe ik ook een siesta (zoals iedereen hier doet) omdat ik altijd vroeg moet opstaan.

Als mijn zusje terug van school komt eten we meestal iets kleins, dit heet ‘ merendar’ in het Spaans en is zoals een 4-uurtje. Meestal is dat cocido, een typische thee van hier met melk en een soort krokant brood er in. Ook eten ze hier brood met dulce de leche, dat is een karamelpasta die gegeten wordt in heel Zuid-Amerika. Daarna doen we meestal een gezelschapsspel of gaan we zwemmen in het zwembad van de tante die langs ons woont. Ik ga soms ook naar vrienden en andere AFS’ers en ’s avonds gaan we met de familie ook vaak naar het meer om er te wandelen of fietsen. Ik verveel me hier dus bijna nooit gelukkig :)

Na school ben ik ook al een paar keer met Roos, een andere AFS’er van België, naar het centrum gewandeld. Dit is zo’n twintig minuutjes wandelen van onze scholen. In het centrum is het altijd super druk en er staan heel veel kraampjes langs de straat waar van alles te koop is. Zo zijn er vooral kleren te koop, vaak neppe merkkleren die dus ook goedkoper zijn, zonnebrillen, hoedjes en petten, sieraden, souvenirs,… De mensen die deze dingen verkopen zijn altijd best opdringerig en proberen zo veel mogelijk te verkopen, als je nog maar naar iets wijst of kijkt komen ze al naar je toe om van alles te proberen verkopen. Ook vind je hier heel veel kraampjes langs de weg met eten, vooral churros, ijsjes, chipa en heel veel en lekker fruit zoals ananas, aardbeien en watermeloenen.

In het centrum zijn ook veel klerenwinkels met heel goedkope kleren maar het nadeel is dat je daar vaak de kleren niet kan passen. Gelukkig hebben we een grote winkel gevonden met heel veel keuze waar je heel  goedkope merkkleren hebt die je wel kan passen :)

Ik heb ondertussen hier ook al voor de eerste keer de bus genomen en dit is ook een heel verschil met België. De bussen hier hebben niet echt een tijdstip waarop ze komen, je moet gewoon afwachten wanneer dat ze komen. Ook hebben ze geen vaste stopplaatsen en moet je gewoon op de stopknop drukken wanneer je wilt dat de bus stopt.  

Vorige week hadden mijn zusje en nichtje weer een danswedstrijd en daar kwam veel bij kijken. Om tien uur ’s morgens gingen ze al naar de kapper om hun haar te laten invlechten en daarna naar het huis van een vriendin om hun te laten schminken. Ze moesten alle twee ook een typisch Paraguayaanse outfit aandoen om te dansen die bestond uit een lange rok en een speciaal blousje met gehaakt mouwen. Roos was ook mee gaan kijken want ze was de nacht ervoor bij mij blijven slapen. De wedstrijd vond plaats in een grote zaal met een groot podium. We moesten eerst nog een stuk of dertig andere groepen zien voordat mijn zusje aan de beurt was dus dat duurde echt wel lang. Daarna zijn we taart gaan eten en nog even naar het meer geweest om te badmintonnen met Roos en mijn familie. 

Hallo!

Ondertussen dat bij jullie de herfst is begonnen, is hier de lente begonnen. Je merkt wel dat het hier steeds warmer wordt want in het begin kon het hier echt soms koud zijn, vooral ’s morgens. En als het hier koud is, zo’n 15 graden, zitten er klasgenoten met mutsen en oorwarmers op in de klas. Maar gelukkig is dat nu niet meer het geval, nu staat zelfs de airco al op in de klas :)

Op school gaat alles zijn gangetje en vorige week woensdag ben ik na school met Roos, een Belgisch meisje dat ook voor een jaar in Paraguay is, gaan shoppen. We kwamen er al snel achter dat we de verkeerde plaats hadden gekozen om te gaan shoppen want er waren best weinig winkels en het was er ook best duur. Gelukkig was er ook een filmzaal dus zijn we een film gaan kijken. Die was gelukkig in het Engels met Spaanse ondertiteling en trouwens heel goedkoop, maar 2,5 euro.

Deze week was het op school olympiade en dat betekende dat we de hele week geen les hadden. Alle leerlingen op school werden verdeeld in drie groepen van drie verschillende kleuren: rood (rojo), blauw (azul) en oranje (naranja). Ik zat in groep rood. Tijdens de schooluren werden er allerlei wedstrijden en spelletjes gespeeld tussen de verschillende teams. Er waren wedstijden van handbal, voetbal, trefbal, lopen, Pyramide bouwen, dansen,… ’s Avonds waren er op school dan dans- en zangwedstrijden tussen de verschillende teams, zelfs de ouders hadden een dans voorbereid. Dit was natuurlijk heel mooi om te zien, de zaal op school was helemaal versierd in de verschillende kleuren van de olympiade en alle ouders kwamen om te supporteren. Ook hadden alle leerlingen een T-shirt in de kleur van hun team aan. Het was grappig om te zien hoe enthousiast iedereen was om te supporteren voor hun kleur. Iedereen had toeters bij en fluitjes en die gebruikten ze  echt de ganse avond, wat natuurlijk iets minder was voor mijn oren :p Vrijdag moesten de leerlingen die wouden om ter snelst een ronde rond het meer langs de school lopen, dit was zo’n vier kilometer. Het was best vermoeiend in de felle zon maar ik was de eerste van mijn team rood die aankwam en echt alle leerlingen en leerkrachten waren aan het klappen en juichen en er werden natuurlijk weer veel foto’s gemaakt.

21 september is hier dus de lente begonnen en dit wordt in Paraguay altijd goed gevierd. Op deze dag is het trouwens ook ‘dia de la juventud’ (= dag van de jeugd). Toen ik deze dag aankwam op school zaten mijn klasgenoten in de gang te wachten omdat de ouders en leerkrachten eten voor ons aan het klaarzetten waren in de klas. Toen ze klaar waren mochten we binnenkomen en de klas was heel mooi versierd en er stond een lange tafel met allemaal eten en drinken voor ons klaar. De ouders hadden ook een cadeautje voor iedereen gekocht omdat het ons laatste jaar op deze school was. De meisjes kregen oorbellen en de jongens een mooie pen. Er waren ook fotografen gekomen die wel honderden foto’s van ons maakten. Daarna gingen we naar de olympiade op school kijken om ons team aan te moedigen. Toen we tijdens de pauze buiten kwamen,  zagen we dat de leerkrachten de speelplaats hadden versierd en hotdogs klaargemaakt hadden voor dia de la juventud. Ook hadden ze muziek opstaan en iedereen was aan het dansen.

Vrijdagavond ben ik weer met Roos gaan shoppen, maar deze keer in een ander shoppingcenter waar al iets meer keuze was. Daarna kwamen twee vrienden (een tweeling) van in Paraguay en nog twee andere AFS’ers van Wallonië en Canada ons ophalen en gingen we door naar het verjaardagsfeest van die tweeling. Daar kwamen nog andere vrienden en we hebben er gedanst. Het is echt een groot verschil met België hoe dat ze hier dansen. Echt alle jongens dansen hier en zelfs op school wordt er gedanst met de leerkrachten. Na dat verjaardagsfeest bleef Laurence, een meisje van Canada, bij mij slapen. De volgende dag zijn we naar het tweede huis van mijn familie geweest dat ze verhuren aan een andere familie. Daar heb ik met Laurence en mijn zusje gebadmintond en foto’s getrokken met de polaroidcamera van Laurence, ze had ook henna bij en heeft een hennatattoo gezet op mijn hand.

Zondag ben ik met mijn nicht en Roos naar de bingo geweest. Er waren vijf auto’s te winnen en natuurlijk kwam daar heel veel volk op af. Het was in de open lucht en er waren echt suuuuper veel mensen aanwezig. Ook waren er allemaal kraampjes waar je eten en speelgoed enzo kon kopen. Jammer genoeg hebben we geen auto gewonnen :p  ’s Middags zijn we gaan eten in het restaurant van mijn familie en daarna zijn Roos en ik naar een soort festival geweest. Het vond plaats in een park dicht bij mijn stad en er waren optredens van dansgroepen, zangers en ook skateboarders. De twee andere AFS’ers en de tweeling zijn ook nog even gekomen. Er stond een kraampje waar drinken te koop was en de man die dat verkocht wou per se een foto van ons omdat hij het zo speciaal vond dat we van andere landen kwamen. 

Zo, dit was het zo’n beetje. Daaaaag xxxxx

Hallo iedereen!

We zijn met het gezin dus naar de film geweest in het shoppingcenter, dit was gelukkig een Disney film die ik begreep in het Spaans. Het was een grote filmzaal, maar er waren maar heel weinig mensen.  Ik ben hier ook al gaan shoppen om sandalen te kopen en dat was natuurlijk best goedkoop!

In het weekend hebben we altijd veel te doen, we gaan dan meestal naar familie om er te eten en mijn familie wilt me ook zo veel mogelijk van Paraguay (en Brazilië) laten zien. Zo zijn we vorig weekend naar ‘templo budista’ geweest in foz do iguaçu, een stad in Brazilië die aan mijn stad, Ciudad del Este, grenst.  Templo budhista is een gebedsplaats met heel veel  grote Boeddhabeelden en mooie tuinen. Het was wel eens mooi om te zien en veel toeristen komen er naartoe. Hierna zijn we in Brazilië taart gaan eten in een soort restaurant waar super veel soorten taart en andere desserten waren om uit te kiezen.

Op school moeten de laatstejaars een project uitvoeren. Ik zit in een groepje dat elke dinsdag na school naar een klein schooltje voor de armere kinderen in Paraguay gaat. Daar gaan ze dan leerrijke spelletjes spelen met de kinderen en ook buiten een kamertje bouwen waarin ze dan allemaal spelletjes en boeken gaan leggen waarmee de kinderen kunnen spelen en lezen.

Dinsdag ben ik voor de eerste keer gaan meehelpen in dat schooltje en het was echt een groot verschil met onze school. Het was er heel klein en je zag echt dat ze er arm waren. De banken van de kinderen waren heel oud  met een tafeltje en stoel aan elkaar. Ook zaten er kinderen van allerlei leeftijden bij elkaar in de klas, van zes jaar tot wel elf jaar oud. Ze waren super blij dat wij met hun spelletjes kwamen spelen.

Dit weekend heb ik mijn tweede AFS-weekend gehad. Dit was een weekend met alle AFS-studenten die in Paraguay zijn. Het vond plaats in de hoofdstad, Asuncion. Alle studenten van mijn stad, Ciudad del Este, vertrokken vrijdagmorgen al om 1 uur. Gelukkig was het een luxe bus waarin je heel goed kon slapen want het was zo’n zes uur rijden. Vrijdag hebben we eigenlijk niks speciaals gedaan op het kamp, alleen op het AFS-kantoor gezeten om papieren in orde te brengen en ook heel lang in een gebouw gezeten om onze visum aan te vragen.

Het kamp vond plaats op een hele mooie locatie, in een soort jeugdherberg met heel veel ruimte en zelfs een zwembad. We kregen per drie een kamer in een klein gebouwtje. Het kamp was vooral bedoeld om ervaringen uit te wisselen met andere AFS’ers  en te praten over je gezin, de stad en het land zelf. Het was wel eens leuk om de andere AFS studenten weer terug te zien. Het eten was er ook super lekker.

Om de bus terug te nemen moesten we een uur wachten bij een busterminal, daar waren allemaal kleine winkeltjes en kraampjes. Je kon er van alles kopen zoals empanada’s, chipa, snoep, kleren, tereré,…  Er was een heel vriendelijke Paraguayaanse vrouw die ook op haar bus moest wachten en ineens naar ons toekwam om ons zomaar gratis chipa te geven die ze had gekocht,  chipa is een soort brood met kaas of maïs dat ze als snack of ontbijt eten. We kende haar niet eens en ineens kwam ze naar onze groep toe om chipa te brengen. We vonden dit best raar maar natuurlijk heel erg vriendelijk van haar en we vroegen aan de vrijwilliger van AFS waarom ze dat zomaar gaf en hij zei dat mensen van Paraguay het graag zien dat buitenlanders gelukkig zijn. Ze vinden mensen die van andere landen komen heel interessant en zien graag dat wij gelukkig zijn in hun land. We wouden iets terugdoen voor die vrouw, maar niemand had iets bij om aan haar te geven dus schreven we op een briefje ‘muchas gracias’ met onze namen en het land waar we van kwamen. Ze vond dit heel lief en was al onze namen hardop aan het lezen.

Zo, nu weten jullie weer wat ik deze week gedaan heb :) Daaaag!

Hola!

Ondertussen is hier weer veel gebeurd in het verre Paraguay. Vorige vrijdag ben ik dus naar de disco geweest hier, dit was totaal anders dan in België. Ik was met vriendinnen meegegaan en we vertrokken om 1 uur er naartoe en kwamen pas om zes uur ’s morgens terug thuis. De volgende dag ben ik met mijn zusje en mama gaan shoppen. Het was in een heel groot shopping center waarin allemaal kleine winkeltjes waren. Ook zijn we naar een soort markt geweest waar heel veel kraampjes waren met kleding, dit was natuurlijk allemaal veel goedkoper dan in België. We zijn er niet zo lang gebleven omdat het die dag heel warm was (zo’n 37 graden) en omdat we nog een verjaardagsfeestje hadden die avond.

’s Avonds zijn we dus naar dat verjaardagsfeestje geweest. Een neefje werd drie jaar en dat werd natuurlijk heel erg groot gevierd met super veel versiering, eten, een springkasteel,… Toen we daar aankwamen kregen we meteen een bordje met typisch eten van hier, namelijk empanadas, sopa, vlees, een soort kroket,… Ook waren er heel veel cup cakes en taart. Toen we terugkwamen van het feest (rond 20.30u) kwamen er vrienden van mijn ouders op bezoek. Die hadden ingrediënten bij om pizza te bakken. Eigenlijk hadden we al super veel gegeten op het feest, maar ze besloten toch om nog pizza te bakken. Die was natuurlijk super lekker.

Het is hier elke dag voor mij een verrassing wat we gaan doen want ze zeggen hier nooit op voorhand of ze iets gepland hebben. Zondag had ik dus niet verwacht dat we zo veel gingen doen. We zijn namelijk eerst naar het meer geweest om wat te wandelen en tereré te drinken. Daarna zijn we gaan eten in het restaurant van hun familie, je kan daar elke zondag een buffet eten en dan wegen ze je bord en zo bepalen ze hoeveel je moet betalen. Na het eten zijn we naar de watervallen gaan kijken hier in Paraguay. Het was in een soort park en echt super mooi om te zien. Ze waren heel groot en je kon met een lift naar beneden gaan om ze vanaf de onderkant te zien. Die avond was er een babyshower, dit is een feest voor een zwangere vrouw. Het is een beetje zoals een babyborrel maar dan voordat de baby geboren is. Er was weer super veel om te eten en de zaal was heel erg mooi versierd.

Op school was alles gewoon normaal, niks speciaal. Voortaan moet ik met een schoolbus naar huis omdat mijn mama ’s middags geen tijd heeft om me van school te halen, dit is zo’n oude gele bus met heel luide muziek. Hij moet zo’n 5 andere kinderen afzetten voordat hij mij afzet dus we rijden eerst door de hele stad voordat ik thuis ben.

Ik ben dinsdag voor het eerst naar de fitness geweest met mijn mama omdat ze het te koud vond om buiten te gaan wandelen (18 graden!), mijn neef werkt daar en het is echt super goedkoop. 

Woensdagavond zijn we met de familie naar een modeshow geweest waarin mijn neef meeliep. Het was op een heel chique locatie en alle gasten waren heel erg geschminkt en  hadden chique kleren aan. Op alle stoelen lag een klein cadeautje voor de gasten, op mijn stoel lag nagellak en een oogpotlood. De modeshow was heel leuk om te zien want de kleding was heel mooi met veel glitter en allerlei jurken. De modellen gaven ook allerlei spullen weg aan de mensen die vooraan zaten, zoals handtassen, make up, stijltangen,… jammer genoeg zaten we niet vooraan omdat we best laat aankwamen.

Ik heb ook besloten om vrijwilligerswerk te gaan doen met Techo. Dit is een organisatie die houten huisjes bouwt voor de aller armste mensen in Paraguay. Je verblijft dan een weekend bij het gezin waarvoor je een huis bouwt en leert dus ook de mensen kennen voor wie je dat huis bouwt. Zo leer ik ook de andere kant van Paraguay kennen en zie ik hoe de heel erg arme mensen hier leven. Vrijdag was er een geldinzamelactie voor deze organisatie en hoefde ik niet naar school omdat ik hierbij mee ging helpen. Het was aan een rotonde waar het verkeer best traag gaat omdat het er altijd heel druk is. Niet veel mensen gaven geld maar in totaal hebben we best veel ingezameld. Ook zijn er 3 verschillende journalisten gekomen om ons te filmen en te interviewen. Één journalist wou per se een selfie met mij omdat hij het zo speciaal vond dat ik van België kwam. In totaal ben ik 7 uur geld gaan inzamelen voor Techo. Het was die dag super warm en ik was mijn zonnecrème vergeten, met als gevolg dat ik daarna een rood hoofd had, maar dat is nu gelukkig al wat beter.

Na het geld inzamelen ben ik rechtstreeks naar een afscheidsfeestje van een meisje van mijn klas geweest omdat ze naar Italië vertrekt met AFS. Dit was heel leuk met lekker eten (bbq).

Vandaag (zaterdag) zijn we naar de oma geweest, daar kwamen veel familieleden samen en we hebben er gegeten. Ze eten hier in het weekend bijna altijd samen met de familie en heel vaak barbecue. Het eten is hier altijd heel lekker, maar één keer lagen er kippenharten op de barbecue en dat heb ik toch maar niet gegeten.

Seffens gaan we naar de film in het shoppingcenter en dan is de dag alweer om, tenzij we weer iets last minute gaan doen ;)

Daaaaaag xxx

De eerste drie weken...

Hallo iedereen, ondertussen ben ik al drie weken in Paraguay en ik ben het hier nog lang niet beu hoor, integendeel, het wordt steeds leuker omdat ik nu meer te doen heb.

22 augustus was het dia del folklore en op deze dag bracht iedereen typisch Paraguayaanse gerechten mee naar school zoals chipa (een soort brood), empanada’s, sopa,… ik moest iets typisch van België maken. Ik had gedacht om wafels te bakken maar dat ging niet omdat mijn gastgezin geen wafelijzer had, dus toen besloot ik om chocoladekoekjes te maken, wel met Paraguayaanse chocolade ;). Tijdens de pauze op school maakten we een tafel klaar om al de gerechten op te serveren en iedereen mocht pakken wat hij wou. Ze vonden mijn chocoladekoekjes allemaal super lekker! Na de pauze moesten alle klassen hun dans of toneeltje dat ze hadden voorbereid opvoeren. Dit was heel leuk om te zien want ze droegen allemaal typische kleren uit Paraguay. Ook ik moest een dans opvoeren met mijn klas en dit was heel goed gelukt. Ik moest een lange rok aandoen en de leerkracht maakte een vlecht in mijn haren.

Op mijn school vindt er in september een olympiade plaats waarin ze de olympische spelen nadoen. Er zijn wedstrijden tussen verschillende scholen van mijn stad. Ik zit in team rood en we moeten ook een dans doen, hiervoor oefenen we bijna elke avond. Er komt dan een dansleraar naar school die ons de dans aanleert, hij kan heel goed dansen en heeft de hele choreografie gemaakt voor ons. De dans duurt wel meer dan zes minuten en er doen heel veel leerlingen aan mee.

Dinsdag ben ik na school naar een vriendin van mijn klas geweest, zij woont naast de school dus dat is wel handig. De school is hier al om half 1 gedaan, dus na school zijn we eerst een broodje gaan eten met wat vrienden van de klas. Toen zagen we dat er op school een handbalwedstrijd was tussen verschillende scholen en zijn we even gaan kijken. Toevallig waren er ook twee andere AFSers van België die ook in mijn stad wonen maar wel op een andere school zitten. Het was wel leuk om deze match te zien en er waren allemaal verschillende scholen om te supporteren.

Mijn gastgezin is katholiek (zoals de meeste mensen in Zuid-Amerika) en deze week ben ik hier voor de eerste keer naar de kerk geweest met hun. Dit is echt heel anders als in België! We waren zo’n 3 minuten te laat en daarom moesten we de hele mis (een uur) achterin de kerk staan omdat de kerk propvol zat. Het was een heel grote kerk met twee verdiepingen en alles zat vol. Er waren zo’n veertig mensen die moesten staan omdat alle zitplaatsen bezet waren. Dit is dus een heel verschil met België, waar de kerken vaker leeg zijn dan vol :p

Gisteren is er een vriendin van mijn klas naar mij thuis gekomen, ze kan best goed Engels maar ze probeert zo veel mogelijk Spaans te praten omdat ik dat moet leren. Dat vind ik wel goed want ik wil zo snel mogelijk goed Spaans kunnen praten. In de klas is het nog steeds best moeilijk om alles te volgen omdat de leerkrachten heel snel praten, maar dat betert wel.

Ik ben ook al gewend geraakt aan de Paraguayaanse cultuur hier want als we ergens naartoe gaan zeggen mijn gastouders dat altijd pas vijf minuten op voorhand. Gisteren bijvoorbeeld zei mijn gastmama om 8 uur ‘s avonds: “Kom we gaan naar het shoppingcenter want ik heb een nieuw hemd nodig voor mijn werk”. En nog geen kwartier later waren we in het shoppingcenter. Het was daar super groot en er waren niet alleen winkels maar ook een spookhuis, een soort lunapark, een speeltuin voor kinderen, een plaats waar je foto's kon laten maken en nog veel meer.

Vandaag ben ik op de school van mijn gastzusje in haar klas gaan vertellen over België want de leerkracht van Engels vroeg of ik dat wou doen. De kinderen van haar klas zijn elf jaar en spreken al best goed Engels. Alle kinderen waren super enthousiast en stelden heel veel vragen over België en over mijn leven daar. Ik had ook chocotoffs voor hun meegenomen en dat vonden ze natuurlijk heel lekker.

Vanavond ga ik voor de eerste keer naar een fuif in mijn stad. Het is in een chique disco en totaal anders dan de fuiven in België. Hier kijken ze je raar aan als je in jeans en allstars naar een fuif gaat. Alle meisjes doen hier rokjes en kleedjes aan met hakken en veel meisjes laten speciaal hun haar en make up doen. Gelukkig heb ik mijn kleren van mijn galabal in België meegenomen :) Ze gaan hier ook pas om 1 uur naar die disco en komen dan rond 6 of 7 uur ’s morgens weer terug thuis! Ik ben eens benieuwd voor vanavond. Morgen ga ik met mijn gastmama en zusje shoppen in nog een groter winkelcentrum waar het blijkbaar heel goedkoop is. Hier is trouwens alles veel goedkoper, zo heb ik een boekentas gekocht voor zeven euro en kan je hier heel mooie horloges kopen voor vier euro.

Nu ga ik door want we gaan familie bezoeken. Ciao!!!

 Hallo! Gisteren was het best slecht weer hier in Paraguay. ’s Nachts had het heel veel geregend en geonweerd, dit was de eerste keer dat ik dit meemaakte hier. Overdag had het zelfs even gehageld en mijn gastzusje was heel blij omdat ze dit nog bijna nooit had gezien en omdat het op sneeuw leek. Die dag heb ik dus niks speciaals gedaan. Ik heb wat geknutseld met mijn gastzusje en ’s avonds zijn we naar een groot meer dat hier dichtbij ligt gegaan. Mijn gastouders weten dat ik in België badmintonde, en ineens kwam mijn gastpapa af met een badmintonset met  daarin vier rackets, een net en pluimpjes. Ze hadden dit nog nooit gedaan en ik moest het hun leren. Nu vinden ze het echt super leuk om te doen en willen ze bijna elke avond gaan badmintonnen.

Vandaag is het in Paraguay dia del niño, dit is een speciale dag voor kinderen. Er worden op school dan allerlei activiteiten voorzien voor de kinderen en op mijn school stonden er zelfs springkastelen (ik zit op een school waarop alle leeftijden zitten, van kleuters tot 18-jarigen). Ik had jammer genoeg gewoon les.

 L.O. is hier ook heel anders dan op mijn vorige school in België. We gingen volleyballen, maar omdat we het volgende lesuur een taak moesten afgeven van wiskunde, ging meer dan de helft van de klas gewoon op de tribune langs het sportveld hun taak afmaken. Dit is hier blijkbaar heel normaal want de leerkracht zei er niks van, hij gaf eigenlijk ook geen les, maar liep gewoon maar wat rond en praatte met leerlingen. Op den duur waren we nog maar met vier aan het volleyballen.

22 Augustus is het in Paraguay dia del folklore en moeten we met onze klas de danza Paraguaya (een typisch Paraguayaanse dans) dansen. Tijdens de les zijn we dit aan het oefenen en het is best grappig. De meisjes moeten een lange rok aan en een vlecht in hun haar en de jongens moeten een soort pak aan en een hoed opzetten.

Vandaag is het gelukkig wel heel mooi weer en 32 graden. Ik zit hier nu buiten in de tuin mijn blog te typen :)

Zoals ik al zei is hier in de buurt een heel groot meer met een park en plaats om te wandelen en fietsen. ’s Avonds komen hier heel veel mensen naartoe om tereré te drinken (een typische koude thee van Paraguay), te wandelen, Pokémons te vangen,... Hier ben ik eergisteren naartoe geweest met een nicht van de familie en haar vrienden, die zitten op de universiteit langs het park. We hebben er tereré gedronken en zijn ’s avonds wat gaan eten. De Paraguayanen eten hier ’s avonds altijd pas rond negen uur en eten twee keer per dag warm.

Tenslotte nog enkele weetjes over Paraguay:

• ·        Ze gooien hun toiletpapier in een vuilbak en niet in de wc
• ·        Ze douchen minstens één keer per dag en in de zomer wel tot drie keer per dag
• ·        Er zijn veel zandweggetjes en kasseiwegen
• ·        Echt iedereen drinkt hier tereré en neemt dit overal mee naartoe
• ·        Er komen soms mensen in de openbare bussen eten en drinken verkopen
• ·        Het verkeer is hier veel onveiliger dan in België, motorrijders zitten soms met drie of vier op een motor en zonder helm!

Hola :) ik heb in een paar dagen tijd al best veel gedaan hier in Paraguay. Ik ben al naar Brazilië geweest naar een heel groot shopping centrum, daar zijn we ’s avonds gaan eten. Er was namelijk een verdieping met allemaal (fastfood)restaurants zoals McDonalds, burger king, subway,… we hebben er een broodje gegeten met gegrild vlees ertussen. Gisteren (maandag) had ik nog geen school en mocht ik dus alleen thuisblijven met de poetsvrouw (die alle klusjes in huis doet zoals de was, en ook eten maakt), toen had ik even tijd om te skypen met mijn familie in België want ik had natuurlijk veel te vertellen. Na de middag ben ik naar mijn school geweest om vanalles te regelen en kreeg ik een rondleiding van de directeur.  

Mijn eerste schooldag

Vandaag was mijn eerste schooldag, en na deze dag kan ik zeggen dat school in Paraguay heeeel anders is dan in België. Ik heb school van 7 uur tot 12.35 uur in een privéschool ‘Sembrador’. Ik heb ook mijn uniform gekregen en het lijkt een beetje op een groene joggingbroek met een wit T-shirt en een joggingvest.

Toen ik op school aankwam kwamen er al meteen leerlingen van mijn klas op me af die zich voorstelden en een knuffel en twee kussen gaven (dit is heel normaal in Paraguay want zelfs leerkrachten knuffelen met leerlingen). Iedereen stelt hier super veel vragen over België en waarom ik voor Paraguay heb gekozen. Gelukkig kunnen ze best goed Engels. Ik zit met ongeveer 30 leerlingen in de klas en iedereen is super vriendelijk. Ze moesten een test maken van chemie en die hoefde ik niet mee te maken. Ook een ander meisje van mijn klas hoefde de test niet te maken omdat ze over een maand op uitwisseling gaat naar Italië, dus mochten we gewoon naar buiten gaan en daar wachten tot de rest klaar was.

Als de leerlingen klaar zijn met hun test, mogen ze gewoon naar buiten wandelen en daar wachten tot het lesuur om is. De leerkrachten gaan hier soms gewoon uit de klas om bijvoorbeeld koffie te halen of om naar de wc te gaan. Ook mag iedereen gewoon eten en drinken in de klas en delen ze zelfs eten met de leerkrachten. Toen het pauze was (rond 10 uur) konden we hamburgers, pizza, hotdog, frieten, chips, koeken enzo kopen voor minder dan een halve euro!

De leerkracht laat ook gewoon leerlingen aan het bord alles uitleggen aan hun klasgenoten en ondertussen drinkt ze koffie :)  Dit is dus veel minder streng dan de school in België!

Na de middag ben ik met mijn gastpapa en gastzusje schoolspullen gaan kopen en ’s avonds heb ik pannenkoeken voor hun gebakken, die ze super lekker vonden!

 Nu ga ik me douchen want dat doen ze hier minstens één keer per dag, en in de zomer zelfs tot wel drie keer per dag. 

Adiós!

Na een lange vlucht ben ik aangekomen in Paraguay :) Het is er nu winter en 35 graden! Dat belooft voor de zomer. We hadden eerst twee dagen een aankomstkamp in een heel mooi hotel in Asuncion. In dit hotel kwamen AFS-studenten van Nederland, Duitsland, Italië, Canada, de Verenigde Staten en België samen. Het had zelfs een zwembad op het dak. We kregen er uitleg over Paraguay en de gewoontes in dit land. Na dit kamp ging ik met de bus naar Ciudad del Este, de stad waar mijn gastgezin woont. Dit was een busrit van 7 uur! Gisterenavond, toen ik aankwam bij mijn gastgezin stonden ze me op te wachten met een groot papier waarop stond dat ze hoopte dat ik heel gelukkig ging zijn in Paraguay en dat ze me welkom heetten in hun huis. Hierna zijn we meteen naar een familiefeestje geweest. Toen we thuis aankwamen was ik heel moe en ben ik meteen gaan slapen. Vandaag moesten we om half acht opstaan omdat mijn gastzusje een danswedstrijd had, dit was een wedstrijd waarbij heel veel dansgroepen met kinderen de Paraguayaanse dans dansten. De kinderen waren allemaal heel erg geschminkt en hadden typisch Paraguayaanse kleding aan. Het was heel mooi om te zien.

’s Middags hebben we in een restaurant van hun familie gegeten, daar was heel veel keuze en zelfs Chinees eten. In de namiddag zijn we een wandeling gaan maken naar de grens met Brazilië, dit is maar tien minuutjes wandelen van hun huis. Paraguay en Brazilië worden van elkaar gescheiden door een rivier, de Parana. Hierover is een lange brug gebouwd, de Puente de la Amistad (brug der vriendschap).

Nu ben ik ondertussen thuis en had ik even tijd om mijn blog te typen terwijl mijn gastzusje tv kijkt. Mijn gastfamilie is echt heel vriendelijk en ze stellen super veel vragen over België en over mijn familie. Mijn gastouders kunnen alleen Spaans spreken, maar gelukkig kan mijn gastzusje wel goed Engels en kan ze tolk spelen :) , maar ik hoop dat ik over een paar weken of maanden ook goed Spaans ga kunnen spreken. 

Morgen is het zover :)

Morgen vertrek ik naar Paraguay! Het is een lange vlucht met 2 overstappen, één in Frankfurt en één in Sao Paulo. Bij aankomst in Asunción, de hoofdstad van Paraguay, hebben we eerst een aankomstkamp van een paar dagen met alle AFS-studenten die naar Paraguay gaan.

Mijn koffer is ondertussen helemaal klaar en weegt net niet te veel J Ook alle cadeautjes van mijn afscheidsfeestje zitten er in en nog wat chocola en cadeautjes voor mijn gastgezin. 

Nog 3 dagen...

Over drie dagen vertrek ik naar Paraguay en begint mijn avontuur. Ik ga er 11 maanden in een gastgezin in Ciudad del Este wonen. Dit is de tweede grootste stad van Paraguay en ligt vlakbij Brazilië.  

Informatie over Paraguay

Paraguay ligt in het midden van Zuid-Amerika. De buurlanden zijn Argentinië, Bolivië en Brazilië. De oppervlakte is 406.752 km2 en is dus ongeveer 13 keer groter dan België. De hoofdstad is Asunción. Paraguay betekent letterlijk: ‘water dat naar de oceaan vloeit’. De belangrijkste rivieren zijn de ‘Rio Paraguay’ en de ‘Parana’. Er wonen ongeveer 6.783.272 mensen en ze betalen er met guarani. Het tijdverschil is in de winter 5 uur en in de zomer 6 uur. De officiële talen zijn Spaans en Guarani. Paraguay staat bekend om de prachtige natuur. Er zijn regenwouden, Nationale parken, rivieren en watervallen.

 Mijn gastgezin

Ongeveer 2 maanden geleden kreeg ik een bericht van mijn gastgezin. Ik ga één gastzusje hebben van 11 jaar, ze woont samen in huis met haar ouders en oma en opa, ook hebben ze een meid in huis die de klusjes doet. Gelukkig kan mijn gastzus best goed Engels, we hebben al gestuurd via WhatsApp en zelfs al geskypet. Ze heeft me al haar hele familie en huis laten zien :)

Ik kijk er al naar uit om te vertrekken!