De eerste drie weken...

Hallo iedereen, ondertussen ben ik al drie weken in Paraguay en ik ben het hier nog lang niet beu hoor, integendeel, het wordt steeds leuker omdat ik nu meer te doen heb.

22 augustus was het dia del folklore en op deze dag bracht iedereen typisch Paraguayaanse gerechten mee naar school zoals chipa (een soort brood), empanada’s, sopa,… ik moest iets typisch van België maken. Ik had gedacht om wafels te bakken maar dat ging niet omdat mijn gastgezin geen wafelijzer had, dus toen besloot ik om chocoladekoekjes te maken, wel met Paraguayaanse chocolade ;). Tijdens de pauze op school maakten we een tafel klaar om al de gerechten op te serveren en iedereen mocht pakken wat hij wou. Ze vonden mijn chocoladekoekjes allemaal super lekker! Na de pauze moesten alle klassen hun dans of toneeltje dat ze hadden voorbereid opvoeren. Dit was heel leuk om te zien want ze droegen allemaal typische kleren uit Paraguay. Ook ik moest een dans opvoeren met mijn klas en dit was heel goed gelukt. Ik moest een lange rok aandoen en de leerkracht maakte een vlecht in mijn haren.

Op mijn school vindt er in september een olympiade plaats waarin ze de olympische spelen nadoen. Er zijn wedstrijden tussen verschillende scholen van mijn stad. Ik zit in team rood en we moeten ook een dans doen, hiervoor oefenen we bijna elke avond. Er komt dan een dansleraar naar school die ons de dans aanleert, hij kan heel goed dansen en heeft de hele choreografie gemaakt voor ons. De dans duurt wel meer dan zes minuten en er doen heel veel leerlingen aan mee.

Dinsdag ben ik na school naar een vriendin van mijn klas geweest, zij woont naast de school dus dat is wel handig. De school is hier al om half 1 gedaan, dus na school zijn we eerst een broodje gaan eten met wat vrienden van de klas. Toen zagen we dat er op school een handbalwedstrijd was tussen verschillende scholen en zijn we even gaan kijken. Toevallig waren er ook twee andere AFSers van België die ook in mijn stad wonen maar wel op een andere school zitten. Het was wel leuk om deze match te zien en er waren allemaal verschillende scholen om te supporteren.

Mijn gastgezin is katholiek (zoals de meeste mensen in Zuid-Amerika) en deze week ben ik hier voor de eerste keer naar de kerk geweest met hun. Dit is echt heel anders als in België! We waren zo’n 3 minuten te laat en daarom moesten we de hele mis (een uur) achterin de kerk staan omdat de kerk propvol zat. Het was een heel grote kerk met twee verdiepingen en alles zat vol. Er waren zo’n veertig mensen die moesten staan omdat alle zitplaatsen bezet waren. Dit is dus een heel verschil met België, waar de kerken vaker leeg zijn dan vol :p

Gisteren is er een vriendin van mijn klas naar mij thuis gekomen, ze kan best goed Engels maar ze probeert zo veel mogelijk Spaans te praten omdat ik dat moet leren. Dat vind ik wel goed want ik wil zo snel mogelijk goed Spaans kunnen praten. In de klas is het nog steeds best moeilijk om alles te volgen omdat de leerkrachten heel snel praten, maar dat betert wel.

Ik ben ook al gewend geraakt aan de Paraguayaanse cultuur hier want als we ergens naartoe gaan zeggen mijn gastouders dat altijd pas vijf minuten op voorhand. Gisteren bijvoorbeeld zei mijn gastmama om 8 uur ‘s avonds: “Kom we gaan naar het shoppingcenter want ik heb een nieuw hemd nodig voor mijn werk”. En nog geen kwartier later waren we in het shoppingcenter. Het was daar super groot en er waren niet alleen winkels maar ook een spookhuis, een soort lunapark, een speeltuin voor kinderen, een plaats waar je foto's kon laten maken en nog veel meer.

Vandaag ben ik op de school van mijn gastzusje in haar klas gaan vertellen over België want de leerkracht van Engels vroeg of ik dat wou doen. De kinderen van haar klas zijn elf jaar en spreken al best goed Engels. Alle kinderen waren super enthousiast en stelden heel veel vragen over België en over mijn leven daar. Ik had ook chocotoffs voor hun meegenomen en dat vonden ze natuurlijk heel lekker.

Vanavond ga ik voor de eerste keer naar een fuif in mijn stad. Het is in een chique disco en totaal anders dan de fuiven in België. Hier kijken ze je raar aan als je in jeans en allstars naar een fuif gaat. Alle meisjes doen hier rokjes en kleedjes aan met hakken en veel meisjes laten speciaal hun haar en make up doen. Gelukkig heb ik mijn kleren van mijn galabal in België meegenomen :) Ze gaan hier ook pas om 1 uur naar die disco en komen dan rond 6 of 7 uur ’s morgens weer terug thuis! Ik ben eens benieuwd voor vanavond. Morgen ga ik met mijn gastmama en zusje shoppen in nog een groter winkelcentrum waar het blijkbaar heel goedkoop is. Hier is trouwens alles veel goedkoper, zo heb ik een boekentas gekocht voor zeven euro en kan je hier heel mooie horloges kopen voor vier euro.

Nu ga ik door want we gaan familie bezoeken. Ciao!!!