Halloooo, ik ben hier nu al drie maanden en de tijd vliegt
hier echt voorbij. Ondertussen zijn mijn klasgenoten begonnen aan hun
eindexamens, die hoef ik niet mee te maken en mag gewoon thuis blijven. Gelukkig
heb ik van alles te doen zodat ik me niet verveel, ik ben bijvoorbeeld al een
paar keer gaan helpen in de libreria van mijn tante. Dit is een klein winkeltje
waar ze schoolspullen verkopen en je kunt er ook kopieën laten maken en documenten
laten afdrukken. Ook komen er mensen naartoe die decoratie willen laten maken
voor feestjes of voor projecten op school en ze ontwerpen hier ook
uitnodigingen enzo. Ik vind het altijd leuk om daar te helpen omdat ik dan
creatief bezig kan zijn en anders zit ik in de voormiddag maar alleen thuis me te vervelen.
Er zijn hier ook weer veel feestjes geweest. Zo ben ik naar
een soort vrijgezellenavond geweest van mijn tante. Het vond plaats in de
pizzeria van mijn nonkel. Het was een verrassingsfeestje en het licht moest dus
uit en iedereen moest zich verstoppen totdat mijn tante binnenkwam. Toen ze
binnenkwam begon iedereen te klappen en werd er muziek opgezet. Er was ook heel
lekker eten en zelfs een barman waarbij je zoveel cocktails, milkshakes en
smooties kon gaan halen als je wou. Ook waren er weer (zoals bij alle feestjes
hier :) )
cupcakes, chocolade en taart als dessert.
Ook Halloween wordt hier goed gevierd. In mijn stad was er
een heel groot feest voor Halloween. Daar zijn we met alle Belgen uit Ciudad
Del Este naartoe geweest en er was ook een Belg gekomen vanuit een andere stad
in Paraguay. Een paar dagen daarvoor ben ik met Roos naar het centrum geweest
om verkleedkleren en tickets voor die fuif te gaan kopen. De avond van de fuif
heb ik zelfs mijn make up laten doen bij een vriendin van mijn nicht die make-upartist
is. Voordat we naar de halloweenfuif gingen zijn we eerst met de Belgen nog
iets gaan eten bij Frankonia, dat is een fastfoodrestaurant en lijkt een beetje
op McDonalds maar het is er veel lekkerder en verser. Daarna zijn we met de
taxi naar de fuif geweest. Het feestje was super leuk en echt iedereen was
verkleed of geschminkt. Het vond buiten plaats bij het meer en leek een beetje
op een festival.
Ik ben ook met mijn klasgenoten naar een soort boerderij van
een klasgenoot geweest om er te barbecueën en er foto’s te maken voor het
afstudeerfeest. Dat was een heel gedoe want ze voorspelden regen en de avond
ervoor was iedereen aan het zeggen dat ze niet gingen. Maar… het bleek toch een
hele mooie en warme dag te zijn (40°C) en ze besloten om toch te gaan. De bus
zou vertrekken om 10 uur en dus zette mijn papa me vijf minuten op voorhand op
school af maar we hadden geen rekening gehouden met de ‘hora Paraguaya’ want hier
komt iedereen altijd te laat. Mijn klasgenoten kwamen dus pas rond kwart voor
11 aan. Uiteindelijk vertrok de bus om kwart over 11. Het was ongeveer een uur
rijden en de locatie was echt heel mooi! Het was een huis aan de Rio Parana en
er was ook een steiger op het water en een soort hutje waar we konden zitten
boven het water. Er waren zelfs schommels boven het water. We hebben er
barbecue gegeten, met een boot gevaren op de rivier en ’s avonds kwam de
fotograaf om foto’s van ons te nemen.
Twee weken geleden zijn mijn papa en zusje naar Sao Paulo
gegaan voor twee dagen omdat mijn zusje daar op controle moest in het
ziekenhuis. Ze gingen met het vliegtuig vanuit Foz, een stad in Brazilië die
langs onze stad ligt. Hun vliegtuig vertrok al om twee uur ’s morgens en mijn
mama wou graag dat ik hun mee kwam afzetten op de luchthaven zodat ze niet
alleen terug zou moeten gaan. Dat vond ik natuurlijk niet erg want dan kon ik die
luchthaven ook eens zien. Het was een heel kleine luchthaven die alleen maar
binnenlandse vluchten aanbood. De volgende dag moest ik alweer om zes uur
opstaan om naar school te gaan en was ik natuurlijk heel moe. Gelukkig hadden
we die dag geen les omdat we een universiteit gingen bezoeken. Het was die dag
heel erg warm en we gingen met een oude bus naar die universiteit. Het was zo’n
half uur rijden en iedereen zweette zich echt dood in die warme bus. Op de
universiteit was het best saai: labo’s bekijken en wat luisteren naar Spaans
gebrabbel.
De volgende dag zijn we mijn zusje en papa alweer gaan
ophalen op de luchthaven. Mijn tante kwam ook mee en we zijn eerst nog iets
gaan eten in Brazilië. We zijn naar een restaurantje geweest waar ze heel
lekkere coxinhas hebben, dat is een typisch gerecht van Brazilië. Het is een
soort grote kroket met kip, groenten en gesmolten kaas erin en het is echt
heeeeel lekker.
De volgende dag was er weer een fotosessie op school voor
het afstudeerfeest. Daarvoor moesten we ons net schooluniform aandoen. Dit is
een grijs rokje met een wit hemd, groene stropdas en lelijke witte hoge sokken.
Er kwamen speciaal fotografen naar school en ze hebben wel honderden foto’s van
ons genomen. Die dag had mijn papa zich verslapen en bracht hij me tien minuten
te laat op school en dan mag je blijkbaar niet meer binnen want op mijn school
staan er dag en nacht aan de poort bewakers die dat controleren. Toen was ik
met een klasgenote mee naar huis geweest die ook te laat was en die langs de
school woont en hebben we de directeur gebeld en gelukkig liet hij ons wel
binnen.
Vorige week donderdag was het de verjaardag van Roos en dat
hebben we gevierd met andere afs’ers, vrienden en haar klasgenoten in een soort
café. Het was een verrassing voor haar en toen ze binnenkwam stonden we klaar
met ballonnen, een taart en een groot papier met foto’s . Het feest
was heel leuk en we hebben er pizza en taart gegeten.
Eergisteren ben ik ‘s avonds samen met andere afs’ers naar
vrienden geweest (een tweeling) hier in Paraguay en daarna ben ik bij Roos
blijven slapen want ze woont heel dicht bij het huis van de tweeling. De
volgende dag hebben we de bus genomen naar het centrum om daar wat rond te
lopen en een beetje te shoppen. Daarna zijn we nog even naar het meer gewandeld
en rond vier uur wouden we de bus terug naar huis nemen. Het was de eerste keer
dat ik een bus nam van het centrum naar mijn huis dus dat was wel spannend.
Roos haar bus was ondertussen al gekomen dus moest ik alleen op mijn bus
wachten. Hier zijn de bussen trouwens heel anders als in België, ze hebben hier
geen uur dus je weet nooit hoe lang je moet wachten op je bus, dat kan vijf
minuten zijn maar ook een uur :p Ik had pech want ik heb meer dan een uur op
mijn bus moeten wachten. Maar dit vond ik niet zo erg aangezien het toch heel mooi weer was :)
Zo, dit was mijn blogberichtje, nu ga ik door want ik ga weer
helpen in de libreria van mijn tante :) daaaag xxx
Geen opmerkingen:
Een reactie posten