maandag 26 september 2016

Hallo!
Ondertussen dat bij jullie de herfst is begonnen, is hier de lente begonnen. Je merkt wel dat het hier steeds warmer wordt want in het begin kon het hier echt soms koud zijn, vooral ’s morgens. En als het hier koud is, zo’n 15 graden, zitten er klasgenoten met mutsen en oorwarmers op in de klas. Maar gelukkig is dat nu niet meer het geval, nu staat zelfs de airco al op in de klas :)

Op school gaat alles zijn gangetje en vorige week woensdag ben ik na school met Roos, een Belgisch meisje dat ook voor een jaar in Paraguay is, gaan shoppen. We kwamen er al snel achter dat we de verkeerde plaats hadden gekozen om te gaan shoppen want er waren best weinig winkels en het was er ook best duur. Gelukkig was er ook een filmzaal dus zijn we een film gaan kijken. Die was gelukkig in het Engels met Spaanse ondertiteling en trouwens heel goedkoop, maar 2,5 euro.

Deze week was het op school olympiade en dat betekende dat we de hele week geen les hadden. Alle leerlingen op school werden verdeeld in drie groepen van drie verschillende kleuren: rood (rojo), blauw (azul) en oranje (naranja). Ik zat in groep rood. Tijdens de schooluren werden er allerlei wedstrijden en spelletjes gespeeld tussen de verschillende teams. Er waren wedstijden van handbal, voetbal, trefbal, lopen, Pyramide bouwen, dansen,… ’s Avonds waren er op school dan dans- en zangwedstrijden tussen de verschillende teams, zelfs de ouders hadden een dans voorbereid. Dit was natuurlijk heel mooi om te zien, de zaal op school was helemaal versierd in de verschillende kleuren van de olympiade en alle ouders kwamen om te supporteren. Ook hadden alle leerlingen een T-shirt in de kleur van hun team aan. Het was grappig om te zien hoe enthousiast iedereen was om te supporteren voor hun kleur. Iedereen had toeters bij en fluitjes en die gebruikten ze  echt de ganse avond, wat natuurlijk iets minder was voor mijn oren :p Vrijdag moesten de leerlingen die wouden om ter snelst een ronde rond het meer langs de school lopen, dit was zo’n vier kilometer. Het was best vermoeiend in de felle zon maar ik was de eerste van mijn team rood die aankwam en echt alle leerlingen en leerkrachten waren aan het klappen en juichen en er werden natuurlijk weer veel foto’s gemaakt.
21 september is hier dus de lente begonnen en dit wordt in Paraguay altijd goed gevierd. Op deze dag is het trouwens ook ‘dia de la juventud’ (= dag van de jeugd). Toen ik deze dag aankwam op school zaten mijn klasgenoten in de gang te wachten omdat de ouders en leerkrachten eten voor ons aan het klaarzetten waren in de klas. Toen ze klaar waren mochten we binnenkomen en de klas was heel mooi versierd en er stond een lange tafel met allemaal eten en drinken voor ons klaar. De ouders hadden ook een cadeautje voor iedereen gekocht omdat het ons laatste jaar op deze school was. De meisjes kregen oorbellen en de jongens een mooie pen. Er waren ook fotografen gekomen die wel honderden foto’s van ons maakten. Daarna gingen we naar de olympiade op school kijken om ons team aan te moedigen. Toen we tijdens de pauze buiten kwamen,  zagen we dat de leerkrachten de speelplaats hadden versierd en hotdogs klaargemaakt hadden voor dia de la juventud. Ook hadden ze muziek opstaan en iedereen was aan het dansen.
Vrijdagavond ben ik weer met Roos gaan shoppen, maar deze keer in een ander shoppingcenter waar al iets meer keuze was. Daarna kwamen twee vrienden (een tweeling) van in Paraguay en nog twee andere AFS’ers van Wallonië en Canada ons ophalen en gingen we door naar het verjaardagsfeest van die tweeling. Daar kwamen nog andere vrienden en we hebben er gedanst. Het is echt een groot verschil met België hoe dat ze hier dansen. Echt alle jongens dansen hier en zelfs op school wordt er gedanst met de leerkrachten. Na dat verjaardagsfeest bleef Laurence, een meisje van Canada, bij mij slapen. De volgende dag zijn we naar het tweede huis van mijn familie geweest dat ze verhuren aan een andere familie. Daar heb ik met Laurence en mijn zusje gebadmintond en foto’s getrokken met de polaroidcamera van Laurence, ze had ook henna bij en heeft een hennatattoo gezet op mijn hand.


Zondag ben ik met mijn nicht en Roos naar de bingo geweest. Er waren vijf auto’s te winnen en natuurlijk kwam daar heel veel volk op af. Het was in de open lucht en er waren echt suuuuper veel mensen aanwezig. Ook waren er allemaal kraampjes waar je eten en speelgoed enzo kon kopen. Jammer genoeg hebben we geen auto gewonnen :p  ’s Middags zijn we gaan eten in het restaurant van mijn familie en daarna zijn Roos en ik naar een soort festival geweest. Het vond plaats in een park dicht bij mijn stad en er waren optredens van dansgroepen, zangers en ook skateboarders. De twee andere AFS’ers en de tweeling zijn ook nog even gekomen. Er stond een kraampje waar drinken te koop was en de man die dat verkocht wou per se een foto van ons omdat hij het zo speciaal vond dat we van andere landen kwamen. 
Zo, dit was het zo’n beetje. Daaaaag xxxxx

zondag 11 september 2016

Hallo iedereen!

We zijn met het gezin dus naar de film geweest in het shoppingcenter, dit was gelukkig een Disney film die ik begreep in het Spaans. Het was een grote filmzaal, maar er waren maar heel weinig mensen.  Ik ben hier ook al gaan shoppen om sandalen te kopen en dat was natuurlijk best goedkoop!

In het weekend hebben we altijd veel te doen, we gaan dan meestal naar familie om er te eten en mijn familie wilt me ook zo veel mogelijk van Paraguay (en Brazilië) laten zien. Zo zijn we vorig weekend naar ‘templo budista’ geweest in foz do iguaçu, een stad in Brazilië die aan mijn stad, Ciudad del Este, grenst.  Templo budhista is een gebedsplaats met heel veel  grote Boeddhabeelden en mooie tuinen. Het was wel eens mooi om te zien en veel toeristen komen er naartoe. Hierna zijn we in Brazilië taart gaan eten in een soort restaurant waar super veel soorten taart en andere desserten waren om uit te kiezen.
Op school moeten de laatstejaars een project uitvoeren. Ik zit in een groepje dat elke dinsdag na school naar een klein schooltje voor de armere kinderen in Paraguay gaat. Daar gaan ze dan leerrijke spelletjes spelen met de kinderen en ook buiten een kamertje bouwen waarin ze dan allemaal spelletjes en boeken gaan leggen waarmee de kinderen kunnen spelen en lezen.
Dinsdag ben ik voor de eerste keer gaan meehelpen in dat schooltje en het was echt een groot verschil met onze school. Het was er heel klein en je zag echt dat ze er arm waren. De banken van de kinderen waren heel oud  met een tafeltje en stoel aan elkaar. Ook zaten er kinderen van allerlei leeftijden bij elkaar in de klas, van zes jaar tot wel elf jaar oud. Ze waren super blij dat wij met hun spelletjes kwamen spelen.
Dit weekend heb ik mijn tweede AFS-weekend gehad. Dit was een weekend met alle AFS-studenten die in Paraguay zijn. Het vond plaats in de hoofdstad, Asuncion. Alle studenten van mijn stad, Ciudad del Este, vertrokken vrijdagmorgen al om 1 uur. Gelukkig was het een luxe bus waarin je heel goed kon slapen want het was zo’n zes uur rijden. Vrijdag hebben we eigenlijk niks speciaals gedaan op het kamp, alleen op het AFS-kantoor gezeten om papieren in orde te brengen en ook heel lang in een gebouw gezeten om onze visum aan te vragen.
Het kamp vond plaats op een hele mooie locatie, in een soort jeugdherberg met heel veel ruimte en zelfs een zwembad. We kregen per drie een kamer in een klein gebouwtje. Het kamp was vooral bedoeld om ervaringen uit te wisselen met andere AFS’ers  en te praten over je gezin, de stad en het land zelf. Het was wel eens leuk om de andere AFS studenten weer terug te zien. Het eten was er ook super lekker.
Om de bus terug te nemen moesten we een uur wachten bij een busterminal, daar waren allemaal kleine winkeltjes en kraampjes. Je kon er van alles kopen zoals empanada’s, chipa, snoep, kleren, tereré,…  Er was een heel vriendelijke Paraguayaanse vrouw die ook op haar bus moest wachten en ineens naar ons toekwam om ons zomaar gratis chipa te geven die ze had gekocht,  chipa is een soort brood met kaas of maïs dat ze als snack of ontbijt eten. We kende haar niet eens en ineens kwam ze naar onze groep toe om chipa te brengen. We vonden dit best raar maar natuurlijk heel erg vriendelijk van haar en we vroegen aan de vrijwilliger van AFS waarom ze dat zomaar gaf en hij zei dat mensen van Paraguay het graag zien dat buitenlanders gelukkig zijn. Ze vinden mensen die van andere landen komen heel interessant en zien graag dat wij gelukkig zijn in hun land. We wouden iets terugdoen voor die vrouw, maar niemand had iets bij om aan haar te geven dus schreven we op een briefje ‘muchas gracias’ met onze namen en het land waar we van kwamen. Ze vond dit heel lief en was al onze namen hardop aan het lezen.

Zo, nu weten jullie weer wat ik deze week gedaan heb :) Daaaag!

zaterdag 3 september 2016

Hola!
Ondertussen is hier weer veel gebeurd in het verre Paraguay. Vorige vrijdag ben ik dus naar de disco geweest hier, dit was totaal anders dan in België. Ik was met vriendinnen meegegaan en we vertrokken om 1 uur er naartoe en kwamen pas om zes uur ’s morgens terug thuis. De volgende dag ben ik met mijn zusje en mama gaan shoppen. Het was in een heel groot shopping center waarin allemaal kleine winkeltjes waren. Ook zijn we naar een soort markt geweest waar heel veel kraampjes waren met kleding, dit was natuurlijk allemaal veel goedkoper dan in België. We zijn er niet zo lang gebleven omdat het die dag heel warm was (zo’n 37 graden) en omdat we nog een verjaardagsfeestje hadden die avond.

’s Avonds zijn we dus naar dat verjaardagsfeestje geweest. Een neefje werd drie jaar en dat werd natuurlijk heel erg groot gevierd met super veel versiering, eten, een springkasteel,… Toen we daar aankwamen kregen we meteen een bordje met typisch eten van hier, namelijk empanadas, sopa, vlees, een soort kroket,… Ook waren er heel veel cup cakes en taart. Toen we terugkwamen van het feest (rond 20.30u) kwamen er vrienden van mijn ouders op bezoek. Die hadden ingrediënten bij om pizza te bakken. Eigenlijk hadden we al super veel gegeten op het feest, maar ze besloten toch om nog pizza te bakken. Die was natuurlijk super lekker.

Het is hier elke dag voor mij een verrassing wat we gaan doen want ze zeggen hier nooit op voorhand of ze iets gepland hebben. Zondag had ik dus niet verwacht dat we zo veel gingen doen. We zijn namelijk eerst naar het meer geweest om wat te wandelen en tereré te drinken. Daarna zijn we gaan eten in het restaurant van hun familie, je kan daar elke zondag een buffet eten en dan wegen ze je bord en zo bepalen ze hoeveel je moet betalen. Na het eten zijn we naar de watervallen gaan kijken hier in Paraguay. Het was in een soort park en echt super mooi om te zien. Ze waren heel groot en je kon met een lift naar beneden gaan om ze vanaf de onderkant te zien. Die avond was er een babyshower, dit is een feest voor een zwangere vrouw. Het is een beetje zoals een babyborrel maar dan voordat de baby geboren is. Er was weer super veel om te eten en de zaal was heel erg mooi versierd.

Op school was alles gewoon normaal, niks speciaal. Voortaan moet ik met een schoolbus naar huis omdat mijn mama ’s middags geen tijd heeft om me van school te halen, dit is zo’n oude gele bus met heel luide muziek. Hij moet zo’n 5 andere kinderen afzetten voordat hij mij afzet dus we rijden eerst door de hele stad voordat ik thuis ben.
Ik ben dinsdag voor het eerst naar de fitness geweest met mijn mama omdat ze het te koud vond om buiten te gaan wandelen (18 graden!), mijn neef werkt daar en het is echt super goedkoop. 

Woensdagavond zijn we met de familie naar een modeshow geweest waarin mijn neef meeliep. Het was op een heel chique locatie en alle gasten waren heel erg geschminkt en  hadden chique kleren aan. Op alle stoelen lag een klein cadeautje voor de gasten, op mijn stoel lag nagellak en een oogpotlood. De modeshow was heel leuk om te zien want de kleding was heel mooi met veel glitter en allerlei jurken. De modellen gaven ook allerlei spullen weg aan de mensen die vooraan zaten, zoals handtassen, make up, stijltangen,… jammer genoeg zaten we niet vooraan omdat we best laat aankwamen.

Ik heb ook besloten om vrijwilligerswerk te gaan doen met Techo. Dit is een organisatie die houten huisjes bouwt voor de aller armste mensen in Paraguay. Je verblijft dan een weekend bij het gezin waarvoor je een huis bouwt en leert dus ook de mensen kennen voor wie je dat huis bouwt. Zo leer ik ook de andere kant van Paraguay kennen en zie ik hoe de heel erg arme mensen hier leven. Vrijdag was er een geldinzamelactie voor deze organisatie en hoefde ik niet naar school omdat ik hierbij mee ging helpen. Het was aan een rotonde waar het verkeer best traag gaat omdat het er altijd heel druk is. Niet veel mensen gaven geld maar in totaal hebben we best veel ingezameld. Ook zijn er 3 verschillende journalisten gekomen om ons te filmen en te interviewen. Één journalist wou per se een selfie met mij omdat hij het zo speciaal vond dat ik van België kwam. In totaal ben ik 7 uur geld gaan inzamelen voor Techo. Het was die dag super warm en ik was mijn zonnecrème vergeten, met als gevolg dat ik daarna een rood hoofd had, maar dat is nu gelukkig al wat beter.
Na het geld inzamelen ben ik rechtstreeks naar een afscheidsfeestje van een meisje van mijn klas geweest omdat ze naar Italië vertrekt met AFS. Dit was heel leuk met lekker eten (bbq).
Vandaag (zaterdag) zijn we naar de oma geweest, daar kwamen veel familieleden samen en we hebben er gegeten. Ze eten hier in het weekend bijna altijd samen met de familie en heel vaak barbecue. Het eten is hier altijd heel lekker, maar één keer lagen er kippenharten op de barbecue en dat heb ik toch maar niet gegeten.
Seffens gaan we naar de film in het shoppingcenter en dan is de dag alweer om, tenzij we weer iets last minute gaan doen ;)


Daaaaaag xxx